ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΝΠΙΔ

H Γενική Γραμματεία Πρόνοιας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και η Περιφέρεια Αττικής πραγματοποίησαν Ημερίδα την Τετάρτη 17 Απριλίου 2013, με θέμα:« Η Συνεργασία Πολιτείας – Αυτοδιοίκησης – Ν.Π.Ι.Δ. στην Ενδυνάμωση του Κράτους Πρόνοιας για την Παροχή Υπηρεσιών Κοινωνικής Φροντίδας : Συμπεράσματα - Προτάσεις»

Ακολουθεί η ομιλία της Προέδρου της Ομοσπονδίας, Ειρήνη Παπαζαφειροπούλου:

«ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΝΠΙΔ.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ»

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Ειδικής Αγωγής είναι ένα δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο, μέλος τής ΓΣΕΕ,  που συστάθηκε το 1979 από τους Συλλόγους των Εργαζομένων σε Ιδρύματα και Κέντρα Ειδικής Αγωγής. Σκοπός της είναι:

• Η συνένωση και συνάσπιση σε Πανελλαδική κλίμακα όλων των εργαζομένων στα Ιδρύματα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου και Κέντρα Ειδικής Αγωγή 
• Η διεκδίκηση θεσμικού πλαισίου που να δημιουργεί στους απασχολούμενους στον κλάδο τής ειδικής αγωγής τις απαραίτητες προϋποθέσεις δημιουργικής εργασίας και να εξασφαλίζει σε αυτούς, τους αναγκαίους όρους τής σωστής επαγγελματικής τους αξιολόγησης και εξέλιξη 
• Η ανάπτυξη πνεύματος συναδελφικής αλληλεγγύης και καλλιέργειας ηθικών και πνευματικών δεσμών ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Βάσει του καταστατικού,  το Διοικητικό Συμβούλιο της ομοσπονδίας μας, επιδιώκει με κάθε νόμιμο μέσο την πραγματοποίηση αυτών των σκοπών.  Συγκεκριμένα αυτό επιδιώκεται: με την οργάνωση σε επαγγελματικούς συλλόγους και σωματεία, με την έρευνα και μελέτη των προβλημάτων τού κλάδου και την ενημέρωση των ενδιαφερόμενων φορέων, όπως συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, επιστημονικών εταιρειών, φορέων κοινωνικής ασφάλισης και της κοινής γνώμης γενικότερα.

Ως Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή εκπροσωπούμε τους εργαζόμενους στα Ιδρύματα και  Κέντρα που παρέχουν εδώ και 50 χρόνια υπηρεσίες σε άτομα με αναπηρίες, προγράμματα ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, εκπαίδευσης και κατάρτισης, με στόχο την ένταξή τους στην κοινωνία και στην ελεύθερη αγορά εργασίας.

Οι ανάγκες των εξυπηρετούμενων με Νοητική Υστέρηση, Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές, Σύνδρομα και κινητικές αναπηρίες, καθιστούν απαραίτητη τη συνεργασία πολλών ειδικοτήτων όπως ψυχιάτρων,  παιδοψυχίατρων,  ψυχολόγων,  κοινωνικών λειτουργών, ειδικών παιδαγωγών, εργοθεραπευτών, λογοθεραπευτών, φυσιοκοθεραπευτών, επαγγελματικών συμβούλων, τεχνιτών επαγγελματικών εργαστηρίων, καθώς και νοσηλευτικό,  διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό και ένα πλήθος απαραίτητων ειδικοτήτων που εργάζονται, για την υποστήριξη και την ποιοτική παροχή των υπηρεσιών προς τα Άτομα με Αναπηρία.

Τα ΝΠΙΔ που λειτουργούν στη χώρα μας, από τις αρχές του ‘60,  ιδρύθηκαν με ιδιωτική πρωτοβουλία γενναιόδωρων πολιτών ή δραστήριων γονέων ώστε να καλύψουν το κενό τού Κράτους  και σε αναγνώριση των κρατικών ελλείψεων θεσπίστηκε η τακτική επιχορήγησή τους .

Το Κράτος, μισό αιώνα αργότερα, εξακολουθεί να μην ανταποκρίνεται στις ευθύνες του και να μην μπορεί να καλύψει τις συνταγματικά κατοχυρωμένες υποχρεώσεις του  απέναντι στα άτομα με αναπηρία.

Παρά τις προσπάθειες που έγιναν – έστω και καθυστερημένα – για την δημιουργία Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής -  Εκπαίδευσης και Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης - Κατάρτισης, οι δημόσιες δομές δεν επαρκούν για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες, ούτε τα πιο σημαντικά και στοιχειώδη δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, για δωρεάν εκπαίδευση και φροντίδα στα πλαίσια ενός δημόσιου συστήματος, όπως συμβαίνει στην τυπική εκπαίδευση.

Μισό αιώνα αργότερα, κλείνουν ειδικά σχολεία, συρρικνώνονται  υπηρεσίες και φορείς, ιδιωτικοποιείται  η υγεία, η πρόνοια, η ειδική αγωγή, απολύονται εργαζόμενοι, εκδιώκονται γονείς που δεν έχουν να πληρώσουν, κόβονται τα επιδόματα των Ατόμων με Αναπηρία και των χρόνια πασχόντων, καταργείται  η γενική συλλογική σύμβαση εργασίας και δρομολογούνται με κάθε τρόπο ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Ως Ομοσπονδία μαχόμαστε  για τα δικαιώματα τόσο των εργαζομένων όσο και των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.

Μαχόμαστε και διεκδικούμε μαζί τους το δικαίωμα στη δωρεάν εκπαίδευση των ανθρώπων με αναπηρία αλλά και την παροχή όλων εκείνων των υπηρεσιών που θα εξασφαλίζουν την κοινωνική τους ένταξη και την αξιοπρεπή διαβίωση.

Είναι επιβεβαιωμένο ότι το έργο που παρέχουμε, κοστολογείται σε χαμηλά οικονομικά επίπεδα σε σχέση με την ποιότητα του. Ας θυμηθούμε ότι στο παρελθόν, συνάδελφοί μας, κλήθηκαν να εκπαιδεύσουν δασκάλους Ειδικής Αγωγής προκειμένου να στελεχώσουν τα Ειδικά Σχολεία. Σήμερα,  συνεχίζουμε να εκπαιδεύουμε φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που σχετίζονται με την ειδική αγωγή, αλλά και σπουδαστές των ΙΕΚ, μέσω πρακτικής άσκησης ή εθελοντικής εργασίας. Αναφορικά με τους εθελοντές, η ύπαρξή τους μέσα στους φορείς είναι ουσιαστική για την ανάδειξη καλών πρακτικών, άλλα όχι για κάλυψη θέσεων εργασίας, (αν και υπάρχουν σκέψεις για κάτι τέτοιο). Η συμμετοχή μας στην εκπαίδευση διαφόρων ειδικοτήτων που αφορούν στην ειδική αγωγή, αποδεικνύει τη γνώση και την πολυετή εμπειρία που έχουμε ως επιστημονικό προσωπικό στους χώρους μας.  Και δεν κρύβουμε την βαθιά μας ανησυχία βλέποντας το κράτος  να  προσπαθεί να αποδεσμευτεί βαθμιαία από τις υποχρεώσεις προς τις ευπαθείς και κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες.

Παρόλα αυτά, στη σημερινή πραγματικότητα, οι κρατικές ελλείψεις εντείνονται και η κατακόρυφη μείωση των πόρων που παρέχονται  προς τους φορείς έχει επιπτώσεις, στο ίδιο το άτομο με αναπηρία, στην οικογένειά του και στους εργαζόμενους .

Για τα άτομα με αναπηρία :

• Ένας  σημαντικός αριθμός ατόμων με αναπηρία δεν λαμβάνει υπηρεσίες σε κανένα πλαίσιο είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω διάγνωσης, είτε για χωροταξικούς λόγους. Σε πολλές περιοχές τής επαρχίας δεν επαρκούν τα κέντρα , ενώ στα περισσότερα νησιά μας είναι ανύπαρκτα. 
• Όσοι λαμβάνουν υπηρεσίες βιώνουν την αγωνία για την συνέχιση λειτουργίας των φορέων τους και υφίστανται την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών

Για τις οικογένειες :

• Οι οικογένειες, ήδη αρκετά επιβαρημένες από τη δική τους δύσκολη οικονομική κατάσταση λόγω της σημαντικής μείωσης των εισοδημάτων τους, αναγκάζονται να συνεισφέρουν με επιπρόσθετες μηνιαίες ή έκτακτες εισφορές, με τη μορφή δωρεάς για την συνέχιση λειτουργίας των φορέων. Επίσης, αντιμετωπίζουν συχνές αλλαγές στους όρους παροχής υπηρεσιών ή συχνά αδυνατούν να βρουν το κατάλληλο πλαίσιο για το παιδί τους.

Για τους εργαζόμενους :

• Εργασιακή ανασφάλεια, καθυστερήσεις των δεδουλευμένων μας που κυμαίνονται από 2 μήνες έως 1 και πλέον έτος, περικοπές μισθών (νομότυπες ή παράνομες), απολύσεις ή μη ανανεώσεις συμβάσεων εργασίας, μη αντικατάσταση συναδέλφων μας.

Οι ελλείψεις σε επιστημονικό προσωπικό, λόγω μη αντικατάστασης συναδέλφων μας που αποχωρούν (είτε γιατί συνταξιοδοτούνται, είτε γιατί αδυνατούν να αντέξουν την πίεση και την αβεβαιότητα που υπάρχει στο χώρο), η κάλυψη θέσεων εργασίας από εθελοντές χωρίς να πληρούνται τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, επιβαρύνουν με  επιπρόσθετο έργο τούς εργαζόμενους και έχουν άμεση επίπτωση στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και  στην εκπαιδευτική και συναισθηματική εξέλιξη των εξυπηρετούμενων, που σύμφωνα με έρευνες, χρειάζονται σταθερά πρόσωπα αναφοράς στην καθημερινότητα και στο πρόγραμμά τους.

Οι εργαζόμενοι στα ΝΠΙΔ στην ειδική αγωγή,  συνεχίζουμε επί σειρά ετών να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας υλοποιώντας προγράμματα εκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης, εργασιακής αποκατάστασης, υποστηριζόμενης διαβίωσης, συμβουλευτική, ψυχολογική και κοινωνική στήριξη στα άτομα με αναπηρία και στις οικογένειες τους. Να σημειώσουμε πως κοινή διαπίστωση των περισσότερων συμπολιτών μας είναι πως οι εργαζόμενοι στις δομές που εξυπηρετούν Άτομα με Αναπηρία, επιτελούν λειτούργημα γιατί πέραν των τυπικών προσόντων τους είναι απαραίτητη, η αγάπη, η προσήλωση, ο σεβασμός, η υπομονή και η κατάθεση ψυχικών αποθεμάτων. Και όλα αυτά τις περισσότερες φορές κάτω από πολύ δύσκολές πλέον συνθήκες,  απλήρωτοι και μάλιστα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αντιμέτωποι με τις απολύσεις ή τη μη ανανέωση συμβάσεων, την κατάργηση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης του 2008 που βάσει αυτής αμείβονται αρκετοί συνάδελφοί μας, την κάλυψη μόνιμων θέσεων εργασίας από συναδέλφους με μπλοκάκι,  τις επιχειρησιακές συμβάσεις που, όπου έγιναν, εφαρμόστηκαν για να μειωθούν οι αποδοχές των εργαζομένων, τις ατομικές συμβάσεις που αποτελούν μοχλό εκβιασμού των εργαζομένων και συμβάλλουν στην ασαφή εικόνα για την διαχείριση των κρατικών χρημάτων, χωρίς  κανέναν αρμόδιο υπεύθυνο για το αδιέξοδο που βρισκόμαστε . Αυτή είναι η εικόνα του σήμερα την ίδια ώρα που και εμείς βιώνουμε τα μνημόνια, τις αυξήσεις σε φόρους, τα χαράτσια.......

Παράλληλα, το Κράτος με την μερική χρηματοδότηση των ΝΠΙΔ στο χώρο τής Πρόνοιας και της Ειδικής Αγωγής, χρησιμοποιεί κατά το δοκούν τα Δ.Σ. άλλοτε ως διαχειριστές δημόσιου χρήματος  και άλλοτε ως επιχειρηματίες, που θα πρέπει μόνοι τους να αναζητήσουν πόρους για την κάλυψη των λειτουργικών τους αναγκών.  Μην ξεχνάμε,  ότι τα ΝΠΙΔ στο χώρο μας,  συνεχίζουν να περιγράφονται ως Φιλανθρωπικά σωματεία μη Κερδοσκοπικού χαρακτήρα βάσει ενός παρωχημένου νομικού πλαισίου που χρονολογείται από το 1934.

Στους φορείς μας υπάρχουν σκέψεις σχετικά με την  κοινωνική επιχειρηματικότητα, γεγονός που  έρχεται σε αντίθεση με τους σκοπούς και τους στόχους τους και δεν συνάδει με το άρθρο 21 παρ. 6 του Συντάγματος που ορίζει ότι «τα άτομα με αναπηρίες έχουν τα δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και την συμμετοχή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας……»

Επιχορήγηση

Σύμφωνα με την μέχρι πριν 4 χρόνια κατάσταση, τα ΝΠΙΔ στην ειδική αγωγή επιχορηγούνταν από το Κράτος σε ποσοστό 30 – 55 % του προϋπολογισμού τους, από τα ασφαλιστικά ταμεία των οικογενειών, από δωρητές και στηρίζονταν σε Ευρωπαϊκά  προγράμματα για την ανάπτυξή τους.

Σήμερα,  στις πολιτισμένες χώρες, η αναπηρία τυγχάνει προστασίας ακόμη  και σε καιρό πολέμου. Στην δική μας χώρα αντιμετωπίζεται ως ο «πιο αδύναμος κρίκος» απ’ όπου ξεκινά κανείς να περικόπτει παροχές.  Για τα ΝΠΙΔ η επιχορήγησή τους δεν εντάσσεται καν στον κρατικό προϋπολογισμό. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε:

1. Η επιχορήγηση τους το  2009 βρισκόταν στα 24.000.000,00 € ενώ σήμερα 2013 μιλάμε για 10.500.000,00 € και αυτή, όχι διασφαλισμένη. Δεν υπάρχει καμία ξεκάθαρη εικόνα προς τους φορείς για την επιχορήγησή τους και δεν υπάρχει κανένα ανακοινώσιμο χρονικό πλάνο για τη διαδρομή και την εκταμίευση της. Αλλά είναι ξεκάθαρο, ότι το έργο τους επιβάλλεται να συνεχιστεί....
2. Τα Κριτήρια Κατανομής είναι αόριστα, χωρίς να τα γνωρίζουν οι παραλήπτες της επιχορήγησης
3. Οι διαβουλεύσεις για το ποιος έχει αρμοδιότητα ελέγχου αλλά και διάθεσης πόρων για τους φορείς, κρατούν επί σειρά ετών και έχουν ενταθεί με τον «Καλλικράτη». Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι πώς οι φορείς που εργαζόμαστε, ενώ εξυπηρετούν άτομα από όλη την Περιφέρεια, υπάγονται στους Δήμους λόγω των κτιριακών εγκαταστάσεών τους. Και τι θα συμβεί με τους φορείς που βρίσκονται σε πτωχευμένους Δήμους ή σε Δήμους χωρίς καθόλου κοινωνικές υποδομές, τραγικά υποστελεχωμένους;

Ταμεία

Τα ασφαλιστικά ταμεία, ουσιαστικά πλέον ο ΕΟΠΥΥ, εννοείται ότι αποτελούν βασικό πυλώνα στη χρηματοδότηση των φορέων. ΠΩΣ ;; με καθυστερήσεις που φτάνουν και τα 2 χρόνια; Με περικοπές από το σύνολο των οφειλών; Χρήματα που είναι πληρωμένα από τους ίδιους τους ασφαλισμένους, τα διαχειρίζονται σα δικά τους. Τα χρηματικά ποσά που δεν δίνονται στην ώρα τους,  αρκετές φορές αντιστοιχούν στην οφειλόμενη μισθοδοσία 5 και 7 μηνών των εργαζόμενων που παρέχουν τις υπηρεσίες τους απλήρωτοι. 

Δωρεές

Οι Δωρεές έρχονται στους φορείς κυρίως για την συντήρηση και ανάπτυξη των δομών και όχι για την μισθοδοσία του προσωπικού. Δηλαδή, για κτιριακές εγκαταστάσεις ή την επισκευή τους, αγορά εξοπλισμού, δημιουργία δράσεων (εκδρομές, θεατρικές παραστάσεις, αθλητικά προγράμματα κλπ).  Με την οικονομική κρίση και μετά από μεγάλο αγώνα από τις Διοικήσεις στήριξαν τη Θέρμανση ή την μετακίνηση των ατόμων.

Προγράμματα

Τα Ευρωπαϊκά προγράμματα βρίσκονται στη σφαίρα τού χθες και του σήμερα , χωρίς να γνωρίζουμε το αύριο.

Οι εργαζόμενοι στα ΝΠΙΔ, είμαστε στην πλειοψηφία πιστοποιημένοι από τον ΕΟΠΕΠ για να έχουν την δυνατότητα και οι φορείς μας να πιστοποιούνται και να υλοποιούν Ευρωπαϊκά Προγράμματα. Τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα, όμως δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται σαν κύρια πηγή χρηματοδότησης για την λειτουργία των ΝΠΙΔ.

Τα Ευρωπαϊκά προγράμματα παρέχονται για ανάπτυξη νέων επιστημονικών δράσεων ή έχουν συγκεκριμένο στόχο υλοποίησης. Επίσης, ακόμα και τώρα που υπάρχουν, παρέχονται με τόσο αυστηρά μέτρα που αποκλείουν μεγάλη μερίδα ατόμων που θα μπορούσαν να συμμετέχουν και να επωφεληθούν. Πολλές φορές οι πιστοποιήσεις αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ σε  άτομα με ποσοστό αναπηρίας 67%,  γράφουν «ανίκανος προς εργασία» με αποτέλεσμα τα άτομα να μην μπορούν να εκδώσουν κάρτα ανεργίας ΑμεΑ και ως εκ τούτου αποκλείονται από τα επιδοτούμενα προγράμματα κατάρτισης του ΕΣΠΑ.  Διερωτώμεθα γιατί  το Υπουργείο Υγείας και το Υπουργείο Εργασίας δεν συνεργάζονται να καταργηθεί «το ανίκανος προς εργασία» αφού γνωρίζουμε από την διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική ότι η λειτουργικότητα  και καταλληλότητα ενός ατόμου για εργασία δεν εξαρτάται από το ποσοστό αναπηρίας αλλά από τη σωστή αντιστοίχηση ατόμου και εργασίας. Επίσης, γιατί δεν εκδίδεται άλλη κάρτα για όσους ενδιαφέρονται να συμμετέχουν μόνο στα προγράμματα και άλλη κάρτα για τους ενδιαφερόμενους για εργασία;

Να τονίσουμε πως θεωρούμε απαραίτητο να εκδοθεί τώρα εγκύκλιος, όπως είχε γίνει στο παρελθόν, η οποία θα διασφαλίζει ρητά τη μη διακοπή επιδόματος και συντάξεως Ατόμων με Αναπηρία  όταν συμμετέχουν σε προγράμματα.

Θέσεις των εργαζομένων στα ΝΠΙΔ:

• Οι εργαζόμενοι στους φορείς θεωρούμε την εκπαίδευση, επαγγελματική κατάρτιση και την αποκατάσταση των ατόμων με Αναπηρία κρατική ευθύνη, στο πλαίσιο ενός δημόσιου συστήματος παροχής υπηρεσιών υψηλού επιπέδου, για όποιον την χρειάζεται, όπου κι αν κατοικεί χωρίς οικονομική επιβάρυνση των οικογενειών.  Μέχρι τη στιγμή που το κράτος θα αναλάβει την πολιτική ευθύνη να το πράξει, οφείλει να εξασφαλίσει την πάγια και τακτική χρηματοδότηση των ΝΠΙΔ με πλήρη κάλυψη λειτουργικών και μισθολογικών δαπανών.
• Είναι αναγκαίο πια να καθοριστεί ένα κοινό θεσμικό και νομοθετικό πλαίσιο για όλα τα ΝΠΙΔ καθώς και λεπτομερή καταγραφή και επί της ουσίας περιγραφή τού πληθυσμού που εξυπηρετούν, των προγραμμάτων που υλοποιούν, τις ειδικότητες που απασχολούν και την στήριξη που παρέχουν.
• Κρίνουμε απαραίτητη την ύπαρξη Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας για όλους τους  εργαζομένους στα ΝΠΙΔ που θα καθορίζει τους όρους εργασίας και την αμοιβή τους, παρέχοντας μόνιμες και σταθερές θέσεις εργασίας, με πλήρη απασχόληση, αναγνωρίζοντας τις ειδικότητες και την ιδιαιτερότητα των υπηρεσιών που παρέχουν.
• Κρίνουμε απαραίτητη τη δημιουργία ενός ενιαίου τύπου εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας των φορέων με κατευθυντήριες γραμμές από το αρμόδιο υπουργείο,  στον οποίο θα περιλαμβάνεται οργανόγραμμα, καθηκοντολόγιο και θα εξασφαλίζει  διαφάνεια στις προσλήψεις, στην οικονομική διαχείριση και περιθώρια ευελιξίας προς την ανάπτυξη της δημιουργικότητας των φορέων.   
• Βασικό ζητούμενο όλων μας είναι να διασφαλιστεί από τους φορείς  και το Κράτος, η  ποιότητα των  παρεχόμενων υπηρεσιών, με προοπτική και μέλλον. Απαραίτητη είναι η δημιουργία ενός πενταετούς προγράμματος που θα εκπονείται από τους άμεσα εμπλεκόμενους και το οποίο θα εγκρίνεται και θα στηρίζεται οικονομικά από το Κράτος.
• Είναι απαραίτητη η εξασφάλιση, θεσμοθέτηση κοινωνικού δημόσιου ελέγχου στη Διοίκηση των ΝΠΙΔ και η αλλαγή τού ξεπερασμένου νομικού πλαισίου.
• Πρέπει να διασφαλιστεί ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλα τα άτομα με αναπηρία που θα εγγυάται την αξιοπρεπή διαβίωση τους.
• Πρέπει να λυθεί άμεσα το θέμα  τής πιστοποίησης των σπουδών από τα  Εξειδικευμένα  Κέντρα.

Σύμφωνα με τον Νόμο 3699/2008 άρθρο 6 :

« Όταν η φοίτηση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη στα σχολεία του κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος ή στα τμήματα ένταξης, λόγω των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους, η εκπαίδευση των μαθητών αυτών παρέχεται:

α) Σε αυτοτελείς ΣΜΕΑΕ (Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής Εκπαίδευσης) που υπάγονται στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρη­σκευμάτων, και

β) ........Φορείς, Ν.Π.Ι.Δ., πιστοποιημένοι από το Ε.ΚΕ ΠΙΣ (ΕΟΠΕΠ)., μπορούν να παρέχουν ισότιμα με τις ΣΜΕΑΕ του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Εκπαί­δευση, Κατάρτιση και Συμβουλευτικές Υποστηρικτικές Υπηρεσίες σε άτομα άνω των δεκαπέντε (15) ετών με βαριά νοητική υστέρηση και συνοδές αναπηρίες»

Αυτός ο νόμος είναι ανενεργός και διερωτώμεθα γιατί; Αφού θα μπορούσε να λύσει το θέμα της πιστοποίησης σπουδών από τα κέντρα μας, αφού βεβαίως γίνουν οι αναγκαίες τροποποιήσεις – η βαριά ΝΥ να αντικατασταθεί με  Νοητική υστέρηση ανεξαρτήτως βαθμού και διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, έτσι ώστε να καλύπτει τις κατηγορίες των καταρτιζομένων μας. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν τα άτομα με την αποφοίτησή τους από τα επαγγελματικά εργαστήρια των φορέων μας, να βγουν στην αγορά εργασίας, με πιστοποιημένους τίτλους σπουδών.

Ζητάμε την άμεση επαναφορά τής χρηματοδότησης στα επίπεδα του 2009 ώστε να διασωθούν τα Κέντρα που κινδυνεύουν με κλείσιμο.

Πώς θα αποτρέψετε την αναστολή λειτουργίας των ΝΠΙΔ, στην οποία  οδηγούνται με την τωρινή οικονομική κατάσταση και την ακολουθούμενη  πολιτική ;

Τι είδους κοινωνικό κράτος επιφυλάσσεται  για τη χώρα μας, όταν στον κρατικό προϋπολογισμό, βρίσκονται χρήματα, για να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα αλλά αδυνατεί να στηρίξει, σε επίπεδο στοιχειώδους λειτουργίας, φορείς που εξυπηρετούν ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες ;

Οι εργαζόμενοι επί σειρά ετών παρέχουν τις υπηρεσίες τους βιώνοντας την κρατική ανεπάρκεια, που αν το χώρο τής υγείας τον ακρωτηριάζει,  το χώρο τής ειδικής αγωγής τον καταδικάσει σε αργό θάνατο.