ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 10 ΙΟΥΝΗ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10π.μ. ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

 

ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ:

§  10 ως 13 ώρες δουλειά την ημέρα, ως 78 τη βδομάδα.

§  Ως 150 ώρες υπερωρία με 20% λιγότερη προσαύξηση.

§  Κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας.

§  Νομιμοποίηση της τηλεργασίας, χωρίς όρια.

§  Απελευθέρωση των απολύσεων, ακόμη και μετά από δικαστική απόφαση υπέρ του εργαζόμενου.

§  Νέα εμπόδια στην Απεργία και την περιφρούρησή της.

§  Ηλεκτρονικό φακέλωμα στα σωματεία.

§  Κατάργηση της Επιθεώρησης Εργασίας.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΩΡΑ ΟΛΟ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ που νομοθέτησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις που βασίστηκε πάνω στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου όπως προβλέπει η πρόταση νόμου σωματείων και ομοσπονδιών που συνυπογράφουμε κι εμείς.  Νόμοι όπως:

Του 2011 (ΠΑΣΟΚ) για τη διευθέτηση του χρόνου στον ιδιωτικό τομέα τον οποίο καμιά κυβέρνηση δεν άγγιξε, που σήμερα γίνεται προσπάθεια να γενικευτεί με «ατομική συμφωνία» του εργαζόμενου.

Του 2017 (ΣΥΡΙΖΑ) για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών, που καθιέρωσε τη 12ωρη δουλειά.

Αυτούς που περιορίζουν το δικαίωμα της απεργίας και των διαδηλώσεων.

Του «μίνι εργασιακού» της κυβέρνησης της ΝΔ που πέρασε μέσα στην πανδημία.

Αυτούς που διαδοχικά επέβαλαν δουλειά 32 Κυριακές το χρόνο για τους εμποροϋπαλλήλους και που σήμερα η κυβέρνηση γενικεύει για όλες τις Κυριακές σε δεκάδες ακόμα κλάδους.

Στον κλάδο μας, η μέχρι σήμερα εφαρμογή της διευθέτησης του χρόνου εργασίας μάς έχει οδηγήσει:

Να δουλεύουμε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και να απολυόμαστε κάθε καλοκαίρι με την ελπίδα να επαναπροσληφθούμε από Σεπτέμβρη.

Να μας θεωρούν «συνεργάτες» και να απαιτούν να έχουμε «μπλοκάκι».

Να δουλεύουμε λίγες ώρες την ημέρα, λίγες μέρες το μήνα, λίγους μήνες το χρόνο, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εξασφαλίσουμε σταθερό εισόδημα που να μας επιτρέπει να ζούμε, να έχουμε ελεύθερο χρόνο, να φτιάξουμε οικογένεια… και βέβαια να κάνουμε δύο και τρεις δουλειές!!!

Να μην συνυπολογίζονται στο χρόνο εργασίας μας οι επιστημονικές ομάδες, η καταγραφή των συνεδριών, οι αξιολογήσεις κλπ…

Αντί να πληρωνόμαστε τις υπερωρίες μας, να τις παίρνουμε σε άδειες και ρεπό, χάνοντας εισόδημα ενώ ξεπατωνόμαστε στη δουλειά και «καιγόμαστε» ως επαγγελματίες, ως εργαζόμενοι στον ευαίσθητο κλάδο της ειδικής αγωγής και αποκατάστασης που προϋποθέτει δύναμη ψυχής.

 

Είναι αυτή η επέκταση του εργάσιμου χρόνου, πέρα ακόμη κι από τα όρια της αντοχής του ανθρώπινου οργανισμού που έχει σαν αποτέλεσμα σύμφωνα με την έρευνα του ΠΟΥ ότι μόνο το 2016, πέθαναν 745.000 εργαζόμενοι από εγκεφαλικό ή καρδιακές παθήσεις, μόνο και μόνο επειδή δούλευαν 55 ώρες τη εβδομάδα. Πόσοι άραγε θα πεθάνουν το 2021 όταν οι ώρες εργασίας τη βδομάδα θα φτάνουν τις 78!!! Αν σήμερα εμείς βιώνουμε αυτή τη βαρβαρότητα, με το νομοσχέδιο που φέρνουν στην Βουλή, εμείς και τα παιδιά μας, θα ζήσουμε έναν σύγχρονο Μεσαίωνα!

 

Η κυβέρνηση μας κοροϊδεύει κατάμουτρα γιατί ουσιαστικά μας λέει ότι:

§  «Δύναμη στον εργαζόμενο» είναι πως δεν θα μπορεί να υπολογίζει πότε, πόσο και πώς θα δουλεύει. Η εργασία θα επιτρέπεται να είναι ως 13 ώρες την ημέρα, συνεχόμενα ή σπαστά, από το σπίτι ή από το χώρο εργασίας, Κυριακές και αργίες. Πόση δύναμη έχει όποιος δεν ξέρει πότε θα δει το παιδί του, πόσο εισόδημα θα φέρει στο σπίτι, πού θα  είναι ο χώρος εργασίας του, ποια μέρα θα ξεκουραστεί; Ποιος γονιός παιδιού με αναπηρία μετά τα εξαντλητικά 10ωρα θα έχει κουράγιο να το τρέξει στις αναγκαίες θεραπείες; Πως θα εξασφαλίζεται το ήρεμο και ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον;

§  Τα μέτρα παίρνονται «για το καλό μας» γιατί το «καλό μας είναι»:

-Το διευθυντικό δικαίωμα της απόλυσης να μην αναιρείται πλέον ούτε από τα δικαστήρια. 

-Οι απολύσεις εργαζομένων και συνδικαλιστών να μην συναντούν ούτε το παραμικρό εμπόδιο, αφού μια μικρή αποζημίωση θα είναι ικανή να πετάξει στα αζήτητα όποιον αντιδράσει, ατομικά ή συλλογικά.

-Οι απεργίες να θεωρούνται εγκληματική ενέργεια, ή στην καλύτερη περίπτωση μια συμβολική πράξη, αφού οι απεργοί θα είναι όσοι επιτρέπει το κράτος των εργοδοτών, δίχως να μπορούν να περιφρουρήσουν την ίδια τους τη διεκδίκηση.

 

Το νομοσχέδιο αυτό ετοιμάστηκε με τη βοήθεια των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ! Απόδειξη πως ο ίδιος ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ που όλους αυτούς τους μήνες καλλιεργεί την αναμονή γιατί δήθεν δεν γνωρίζει τις διατάξεις του νομοσχεδίου είπε, ή μάλλον του ξέφυγε, πως η διάταξη για το ΣΕΠΕ προστέθηκε τον τελευταίο μήνα και συνεχίζει να εμπαίζει λέγοντας πως περιμένει να δει μήπως γίνουν διορθώσεις…. Όπως ακριβώς η ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ και η ΕΣΑΜΕΑ έδωσαν τα φώτα τους για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Αναπηρία με το οποίο προβλέπεται κλείσιμο ειδικών σχολείων στο όνομα της συμπερίληψης και της δήθεν ένταξης, κλείσιμο των ιδρυμάτων στο όνομα της αποασυλοποίησης, κατακρεούργηση επιδομάτων και συντάξεων αναπηρίας με εργαλείο την λειτουργικότητα.

 Τα  νομοσχέδια αυτά τα έγραψαν οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι τραπεζίτες, οι έμποροι της αναπηρίας! Είναι οι προϋποθέσεις για να ξεκοκαλίσουν το Ταμείο Ανάκαμψης του οποίου την αποπληρωμή θα φορτώσουν και πάλι στις δικές μας πλάτες. 

Απόδειξη αποτελούν τα όσα κυνικά δήλωσε ο εφοπλιστής Λασκαρίδης: “Η Ελληνική Κυβέρνηση κάνει ό, τι της λέει η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών. Οι εφοπλιστές έχουν χεσμ… τον Πρωθυπουργό”. Να ποιοι είναι πίσω από τις κυβερνήσεις, ποιοι έχουν την πραγματική εξουσία, ποιοι είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι των εργαζομένων, ποιοι θέλουν να ζούμε σαν σκλάβοι τον 21ο αιώνα για να ζούνε αυτοί σαν βασιλιάδες!

ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΚΛΑΒΙΑ!

Απαιτούμε να πεταχτεί στα σκουπίδια το αντεργατικό τερατούργημα, διεκδικώντας  σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο. 

Δεν θα αφήσουμε να γυρίσουν πίσω το ρολόι της Ιστορίας!

Έχουμε υποχρέωση αυτό που μας κληροδότησαν οι γονείς μας, το 8ωρο και τα δικαιώματα, να το παραδώσουμε εμείς στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Να μην περάσει το νομοσχέδιο έκτρωμα!

Να μείνει στα χαρτιά!

Είμαστε σε ετοιμότητα για κλιμάκωση της δράσης μας!