Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες Ιδρύματα Σχολεία Ειδικής Αγωγής

(Σ.Ε.Μ.Ι.Σ.Ε.Α.)

Χαλκοκονδύλη 37, 104 32 Αθήνα

τηλ./fax: 2105221411, 6981527117, 6973467755, e-mail: semisea@yahoo.gr

 

Προς :                                                                                                              Αθήνα, 19/7/2021

-          Περιφέρεια Ανατολικής Αττικής

-          Γραφείο Πρόνοιας Δήμου Ωροπού

-          Υπουργείο Υγείας

-          Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων

-          Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

 ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Το ΣΕΜΙΣΕΑ αποστέλλει το παρόν κείμενο με σκοπό να καταγγείλει σε όλους τους αρμόδιους φορείς τη λειτουργία «κατασκήνωσης» για ΑμέΑ, η οποία λειτουργεί χωρίς άδεια και κατ’ επέκταση χωρίς προδιαγραφές ασφάλειας και υγιεινής, στο Χαλκούτσι Ωροπού (Ασκληπιάδου 1 και Έβρου, με συντεταγμένες 38.324315,23.725162) στα πλαίσια επιχειρηματικής δράσης του ιδιωτικού κέντρου ειδικών θεραπειών «Αστεριών Δράσεις», με έδρα τη Δάφνη Αττικής το οποίο ανήκει στην κα Κλειώ Λιναράκη.

Το Σωματείο μας στις 16/7/2021 δέχτηκε την καταγγελία από συναδέλφους – μέλη του, που εργάστηκαν εκεί, την κατασκηνωτική περίοδο 11/6 – 17/6, χωρίς μάλιστα να υπογράψουν κάποια σύμβαση εργασίας και χωρίς να τους έχει ζητηθεί να υποβληθούν σε Covid test ή να επιδείξουν πιστοποιητικό εμβολιασμού πριν ξεκινήσουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Οι συνάδελφοι είχαν ήδη πραγματοποιήσει ανώνυμες (για ευνόητους λόγους) τηλεφωνικές καταγγελίες σε ΕΟΔΥ, Δήμο Ορωπού, Αστυνομία, χωρίς ωστόσο να επιληφθεί κανείς την υπόθεση.

Οι καταγγελίες αφορούσαν :

Α) Ακαταλληλότητα του χώρου : Η «κατασκήνωση» είναι στην πραγματικότητα ένα ιδιωτικό παλιό διώροφο σπίτι με αυλή, χωρίς προσβασιμότητα και ειδικές υποδομές για ΑμεΑ, με έκθετα επικίνδυνα σημεία (σίδερα, τσιμέντο, αγκάθια) σε όλη την περίμετρό του. Παρά το ότι βρίσκεται σε δασική περιοχή και γύρω από το σπίτι υπάρχει σωρός από ξερόκλαδα, δε διέθετε στοιχειώδεις υποδομές πυρασφάλειας, ούτε προηγήθηκε κάποια εκπαίδευση του προσωπικού για την περίπτωση κινδύνου. Δεν διέθετε καν επαρκή αριθμό δωματίων / κρεβατιών για τα παιδιά και τους συνοδούς που φιλοξενούσε, με αποτέλεσμα παιδιά να κοιμούνταν δυο δυο σε μονά κρεβάτια ή σε στρώματα στο πάτωμα στη σαλονοκουζίνα. Πάνω από κρεβάτια παιδιών βρίσκονταν έκθετες μπρίζες, παράθυρο που δεν κλείδωνε, ενώ δεν υπήρχαν επαρκείς ανεμιστήρες στους χώρους παρά τον καύσωνα, με αποτέλεσμα οι συνθήκες διαβίωσης, ειδικά τις μεσημεριανές ώρες, να είναι ασφυκτικές. Το μοναδικό «λειτουργικό» μπάνιο του κτιρίου στον 2^ο όροφο (υπήρχε και 2^ο μη λειτουργικό κατά τις οδηγίες της υπεύθυνης στο ισόγειο) ήταν τυπικό μπάνιο σπιτιού με μόλις μία λεκάνη και μία ντουζιέρα, κοινό για συνοδούς και παιδιά, με εκτεθειμένα τα απορρυπαντικά σε σημεία προσβάσιμα (πάνω στο πλυντήριο) από τα παιδιά.

Β) Απουσία επαρκούς και εξειδικευμένου προσωπικού : Στο χώρο δεν υπήρχε γιατρός ή νοσηλευτής, καθαρίστρια, μαγείρισσα, ναυαγοσώστης ή έστω κάποιος που να γνωρίζει από πρώτες βοήθειες παρά το ότι τα παιδιά συνοδεύονταν σε εξωτερικές δραστηριότητες πχ. θάλασσα. Την ευθύνη για όλα τα παραπάνω είχαν οι συνοδοί, οι οποίοι παράλληλα έπρεπε να οργανώνουν δραστηριότητες, να ψυχαγωγούν τα παιδιά, να τα ταΐζουν, να τα αλλάζουν και να είναι υπεύθυνοι για να μην προκληθεί ατύχημα. Το βαν του κέντρου ήταν ένα συμβατικό νοικιασμένο 9θέσιο, που δεν το οδηγούσε επαγγελματίας οδηγός, και όσα παιδιά «περίσσευαν» μεταφέρονταν με τα ιδιωτικά αυτοκίνητα της υπεύθυνης και του προσωπικού, με οδηγούς τους ίδιους τους θεραπευτές.  

6 θεραπευτές - συνοδοί (εκ τους οποίους οι δύο παραιτήθηκαν) είχαν στην ευθύνη τους 15 παιδιά. Όσον αφορά τις διαταραχές υπήρχαν παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, νοητική υστέρηση, επιληψία και ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση, αρκετά παιδιά έπαιρναν φαρμακευτική αγωγή και η πλειοψηφία ήταν μη λεκτικά παιδιά, τα οποία δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν με κάποιο τρόπο οποιαδήποτε ανάγκη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατασκήνωση είχε μεικτό τμήμα (αγόρια – κορίτσια) με ηλικίες από 6 – 22 ετών.

Εντύπωση μάλιστα προκαλεί το γεγονός ότι οι γονείς δεν παρέδωσαν τα παιδιά τους στον χώρο της κατασκήνωσης, αλλά σε άλλο προσυμφωνημένο σημείο, μισή ώρα μακριά, και οι θεραπευτές τα μετέφεραν έως το σπίτι.

….

Στις 18/7/2021 και ώρα 19:00 αντιπροσωπεία του ΔΣ του ΣΕΜΙΣΕΑ και του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων ΑμέΑ Αττικής και Νήσων επισκέφτηκε τον χώρο για να ελέγξει την κατάσταση και να παρέμβει στην εργοδοσία για τις σοβαρές καταγγελίες. Η εικόνα που αντικρίσαμε εξωτερικά του χώρου ήταν ακριβώς αυτή που περιέγραψαν οι συνάδελφοι. Ακολούθησε συνομιλία με την εργοδότρια, κλήση της αστυνομίας από την ίδια και κατάθεση των δύο πλευρών στο Αστυνομικό Τμήμα Ωροπού. Παρουσία δικής μας και της αστυνομίας οι θεραπευτές μετέφεραν παιδιά με ιδιωτικά αυτοκίνητα σε εξωτερική δραστηριότητα.  

Οι αστυνομικοί ακούγοντας τις καταγγελίες και μάλιστα την παραδοχή της ίδιας της εργοδότριας ότι ο χώρος δεν είναι επαγγελματικός παρά το ότι απασχολεί προσωπικό και κόβει αποδείξεις στους γονείς, καθώς και ότι κάποιες από τις καταγγελίες ισχύουν, δεσμεύτηκαν ότι θα προωθήσουν το θέμα στους αρμόδιους φορείς ενώ ενημέρωσαν και την εισαγγελία.

Στις 19/7/2021 το Σωματείο μας προχώρησε και σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας Ηλιούπολης – Δάφνης, η οποία μας ενημέρωσε πως για το συγκεκριμένο ιδιωτικό κέντρο υπάρχει και περσινή καταγγελία για την ίδια εποχή και μας παρέπεμψε στο ΣΕΠΕ Παλλήνης όπου θα καταγγελθεί εκ νέου αύριο. Το γεγονός της περσινής δε καταγγελίας για το οποίο ενημερωθήκαμε από το ΣΕΠΕ Ηλιούπολης – Δάφνης δεν μας προκαλεί εντύπωση, αφού συνάδελφοι, οι οποίοι προσέγγισαν το Σωματείο μας, με αφορμή ανακοίνωση μας για το περιστατικό, έχοντας εργαστεί σε αντίστοιχες «υποδομές» του εν λόγω κέντρου στο παρελθόν, πλήθυναν τον κατάλογο των καταγγελιών ενημερώνοντάς μας για το ότι σε άλλη «κατασκήνωση» πριν 2 χρόνια, πάλι σε διώροφο νοικιασμένο σπίτι στον Άσσο Κορινθίας, 6 συνοδοί είχαν στην ευθύνη τους 22 παιδιά ενώ από το μπαλκόνι του 2^ου ορόφου έπεφταν σοβάδες και πλακάκια στο έδαφος!  

….

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από τους υπεύθυνους φορείς να πάρουν τώρα θέση για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της ιδιωτικής ειδικής αγωγής, που για χάριν του επιχειρηματικού κέρδους επιτρέπει έως και τέτοια εκτρώματα, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια ΑμεΑ και εργαζόμενων, προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα παιδιών και οικογενειών με αναπηρία.

·         Να παρθούν άμεσα μέτρα ώστε να καλυφθούν οι ζωτικές ανάγκες των οικογενειών για επαρκείς, δωρεάν δομές ειδικής αγωγής, αποκατάστασης, δημιουργικής απασχόλησης με υψηλές προδιαγραφές λειτουργίας και πραγματικούς όρους εκπαίδευσης, με μόνιμο και επαρκές προσωπικό όλων των ειδικοτήτων όπως επιτάσσουν οι ανάγκες και οι δυνατότητες της εποχής.

·         Οι ανάγκες των ΑμεΑ για θερινές διακοπές να καλυφθούν με θερινές κατασκηνώσεις με υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, με όλο το αναγκαίο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό, με την εκπόνηση κατάλληλου σχεδίου για την υγεία και την ασφάλεια τόσο των φιλοξενούμενων όσο και των εργαζομένων με την ευθύνη του κράτους και όχι με το απαράδεκτο καθεστώς μέχρι τώρα λειτουργίας τους όπου ο γονιός βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για την πληρωμή όχι μόνο αμφιβόλου ποιότητος υπηρεσιών και συνθηκών αλλά και πλήρως ακατάλληλων ή ακόμα και επικίνδυνων για την υγεία και την ασφάλεια του παιδιού τους. Είναι απαράδεκτη η άγρια εκμετάλλευση που υπόκεινται οι οικογένειες των ανθρώπων με αναπηρία προκειμένου να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους λίγες ημέρες διακοπών και λίγο ελεύθερο χρόνο για τους ίδιους που τόσο έχουν ανάγκη.

·         Κάλυψη των αναγκών και των οικογενειών με προγράμματα κοινωνικού τουρισμού που θα καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες  για διακοπές και χαλάρωση καθώς η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας έχει δημιουργήσει ψυχοπιεστικές συνθήκες στις περισσότερες οικογένειες με ΑμεΑ. 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΕΜΙΣΕΑ

 Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες Ιδρύματα Σχολεία Ειδικής Αγωγής

(Σ.Ε.Μ.Ι.Σ.Ε.Α.)

Χαλκοκονδύλη 37, 104 32 Αθήνα

τηλ./fax: 2105221411, 6981527117, 6973467755, e-mail: semisea@yahoo.gr

  ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

 Ντράπηκε και η ντροπή με τα όσα εξελίσσονται στον χώρο της υποτιθέμενης «καλοκαιρινής κατασκήνωσης» του ιδιωτικού κέντρου «Αστεριών Δράσεις» που λειτουργεί χωρίς άδεια στο Χαλκούτσι Ωροπού, όπως καταγγέλλουν συνάδελφισσες, μέλη του Σωματείου, που εργάστηκαν εκεί. Το «εργάστηκαν», βέβαια, είναι σχετικό αφού δεν τους δόθηκε να υπογράψουν καμία σύμβαση πριν ξεκινήσουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους…

Ποια ήταν τα καθήκοντα για τους 6 όλους κι όλους συνοδούς;;;; Από το μαγείρεμα μέχρι το να μεταφέρουν με τα προσωπικά τους αυτοκίνητα τα παιδιά σε δραστηριότητες, αφού το βαν του κέντρου (που δεν το οδηγούσε εξουσιοδοτημένος οδηγός) ήταν 9θέσιο… αλλά τα παιδιά 15! Και φυσικά ταυτόχρονα να οργανώνουν δραστηριότητες, να ψυχαγωγούν τα παιδιά, να τα ταΐζουν, να τα αλλάζουν και να είναι υπεύθυνοι για να μην προκληθεί ατύχημα. Χωρίς γιατρό ή νοσηλευτή, χωρίς καθαρίστρια, χωρίς ναυαγοσώστη ή κάποιον που να γνωρίζει από πρώτες βοήθειες, χωρίς προδιαγραφές ασφάλειας ή κάποια εκπαίδευση του προσωπικού σε περίπτωση κινδύνου, ενώ ο χώρος βρίσκεται σε δασική περιοχή.

Ποιος χώρος αλήθεια;;; Ένα διώροφο σπίτι με αυλή! Καμία σχέση με τις φαντασμαγορικές εικόνες που διαφημίζει η εργοδοσία στους γονείς, οι οποίοι άλλωστε δεν το είδαν ποτέ, αφού παρέδωσαν τα παιδιά τους σε άλλο προσυμφωνημένο σημείο, μισή ώρα μακριά! Με κοινό μπάνιο για συνοδούς και παιδιά, με εκτεθειμένα απορρυπαντικά, εκτεθειμένες πρίζες πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών, σπασμένα παράθυρα, χωρίς κλιματισμό ή έστω ανεμιστήρες στους χώρους, με «πισίνες» - σκάφες (και η μία μάλιστα σιδερένια!), χωρίς καλά καλά επαρκή αριθμό κρεβατιών με παιδιά να κοιμούνται σε στρώματα μαζί με τους συνοδούς στη σαλονοκουζίνα ή δυο δυο σε μονά κρεβάτια (!!!). Να σημειωθεί εδώ ότι πρόκειται για μεικτό όσον αφορά το φύλλο και τις ηλικίες τμήμα, με ηλικίες από 5-22 ετών!

Όπως καταγγέλλουν οι συνάδελφοι τα παιδιά από τις 9:00 έως τις 15:30 βρίσκονταν στον ήλιο, χωρίς καπέλο ή αντηλιακό, χωρίς καν να τους δοθεί κάποιο σνακ παρά μόνο νερό, ενώ κατά τον μεσημεριανό ύπνο βρίσκονταν σε δωμάτιο με κλειστά παράθυρα σε ασφυκτικές συνθήκες. Και φυσικά δεν προηγήθηκε ούτε ζητήθηκε κανένα τεστ COVID στους συνοδούς, δεν τηρήθηκε κάποιο άλλο υγειονομικό μέτρο που να ταιριάζει σε συνθήκες πανδημίας…

 Τα έργα και οι ημέρες του συγκεκριμένου κέντρου, που δεν είναι το μόνο δυστυχώς, είναι πολλά… Σε άλλη «κατασκήνωσή» του, πριν 2 χρόνια στον Άσσο Κορινθίας, 22 παιδιά με μόλις 6 συνοδούς από θαύμα δεν τραυματίστηκαν, αφού από το μπαλκόνι του 2^ου ορόφου σπιτιού που βαφτίστηκε «camp» έπεφταν πλάκες (!!!) ενώ και οι 6 εργαζόμενοι δούλευαν «μαύρα» και αδήλωτα, όπως καταγγέλλει άλλος συνάδελφος, μέλος του ΣΕΜΙΣΕΑ, που εργάστηκε τότε εκεί. Το ίδιο κέντρο, που στα «600τ.μ. σε τρία αυτόνομα επίπεδα με άνετους χώρους», στη Δάφνη Αττικής όπως διαφημίζει στο site του, δεν έχει καμία προσβασιμότητα για κινητικά ανάπηρους, ούτε καν ασανσέρ, με αποτέλεσμα συναδέλφισσα ΑμεΑ που εργάζεται εκεί να κατεβαίνει έρποντας τις σκάλες για να σχολάσει όπως είδαν με τα μάτια τους μέλη του Σωματείου που μοίραζαν ανακοινώσεις στην είσοδο…

 Έμποροι της αναπηρίας. Η επί χρήμασι κοινωνική ευαισθησία κρύβει σαπίλα, βρώμα και δυσωδία στις πλάτες οικογενειών, που βρίσκουν εκεί το μοναδικό τους αποκούμπι, αφού το κράτος τους έχει από χρόνια εγκαταλείψει.

 Η στάση των συναδελφισσών, που σημειωτέον μόλις που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον κλάδο, αποτελεί παράδειγμα για τον καθέναν μας που ίσως βρεθεί αντιμέτωπος με τέτοιου είδους εκτρώματα. Αμέσως κατήγγειλαν τα γεγονότα στο Σωματείο, στον ΕΟΔΥ, στο Δήμο, στην Περιφέρεια, την αστυνομία, ενώ θα γίνει και καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας μαζί με το Σωματείο. Παρά την ολιγωρία που εισέπραξαν δεν τα παράτησαν και επέμειναν, με αποτέλεσμα η Περιφέρεια Ανατολικής Αττικής να «τρέξει» τελικά την υπόθεση.

 Το Σωματείο μας βρίσκεται σε ετοιμότητα. Κάθε εργαζόμενος χρειάζεται να αποτελεί «τα μάτια και τα αυτιά» του ΣΕΜΙΣΕΑ ώστε να βάζουμε εμπόδια, να μην αφήσουμε να επαναληφθούν τέτοιου είδους φαινόμενα που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια ΑμεΑ και εργαζόμενων, προσβάλουν την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα παιδιών και οικογενειών με αναπηρία, απαξιώνουν το ρόλο μας ως λειτουργοί της πρόνοιας. Οργανώνονται άμεσα παρεμβάσεις στην εργοδοσία του συγκεκριμένου χώρου και στους αρμόδιους φορείς, καταγγελίες σε Περιφέρεια, Δήμο και Υπουργείο.

 Καλούμε τους γονείς να απλώσουν το χέρι τους στους συναδέλφους που κατήγγειλαν τις αθλιότητες σε βάρος των παιδιών τους, να συνταχθούν με τα αιτήματα του Σωματείου των εργαζομένων και του αγωνιστικού γονεϊκού κινήματος, του Ενιαίου Συλλόγου ΑμεΑ Αττικής και Νήσων και από κοινού να παλέψουμε για δωρεάν, επαρκείς δομές ειδικής αγωγής με υψηλές προδιαγραφές λειτουργίας και πραγματικούς όρους εκπαίδευσης, με μόνιμο προσωπικό όπως επιτάσσουν οι ανάγκες και οι δυνατότητες της εποχής.

  Καλούμε τους συναδέλφους του συγκεκριμένου κέντρου, αλλά και κάθε χώρου δουλειάς, να παραμερίσουν το φόβο, να αναλογιστούν τα όνειρά και τους στόχους τους, να θυμηθούν για ποιόν σκοπό σπούδασαν. Να αναρωτηθούν πώς θα μπορούσαν να προσφέρουν και να ζουν αξιοπρεπώς από τη δουλειά τους αν δεν έμπαινε εμπόδιο το επιχειρηματικό κέρδος, να πυκνώσουν τις γραμμές του ΣΕΜΙΣΕΑ.

 

Γιατί εμείς δεν εκπαιδευτήκαμε για να κονομάμε από τον πόνο των ανθρώπων αλλά για να δουλέψουμε υπηρετώντας κοινωνικές ανάγκες.